کسی شعریش نگفتن سی دل مو           کسی چوشیش نگفتن سی کل مو 

                                     

اتو    تهنا   نیم   تو    کنج    غربت       کسی  حتی  نمت  گاهی  هل  مو

           

                         

میتم  بیشم  سی  خوم        کمی    بر   دی    بوامم    ناز    واوم     سرباز واوم

                                

هونم   ای   تنبلیم    گوشه    کناری         کمی   با    زیرکی   هم    ساز   واوم

                              

شوا   ری   برجکا   واوم    نگهبان

                                  سی  خوم   با  شوپرا  هم   راز  واوم

 

صبا   لنگام   بیارم  ری   سر خوم         رژه     بیشم      شبیه     کاز     واوم

                                

واییت  سینه  سپر  بازو  مث  پهک      مث    سرباز    مال     قفقاز     واوم

                                 

وایم زبرو زرنگ و چست و چابک

                                  بیشم    شیرجه    شبیه    باز     واوم

شاید  هم  مویوخش  تحویل  بیگیرم      تو   اونجا    ناظر   پی    گاز   واوم

                                 

شاید  هم  بی  یه  مدت  رفته  اونجا       

                                

ایکی میگم سی خوم نک شهر هرتن

                                  میتوم    خیر   سرم    سرباز    واوم

 

د  باید  عایت  هایم   خوم  از  امرو

                                  و  تهنی   بی  کسی    دم   ساز  واوم

سلام سدیمو و بوام

سلامی  میکنم  با   عمر  و   جونم

                                 سلامی    از    دل    هر    استخونم

 

سلام  ای دی  بوام  ای هستی   مو

                                دلیل    خشی    و   سر   مستی    مو

 

الهی    مو    به    کربون    سراتو

                                والیتو  مچ   هونم   ری   دس    پیاتو

 

چطو   وامیت   تلافی     زحمتاتو

                                الهی    واخرم     هر    چی     بلاتو

 

والی قربون کنم هرچی که ام هن

                                بجز جون که بشت لایق چه ام هن؟!

 

همه ی  جونم  فدای  خهک   پاتو

                               همه ی  عمرم  فدی  غصه ی    دلاتو

 

بیین  مرحم همیشه  سی  دل   مو

                               بیین  تو  بی   کسی   هام   همدم   مو

 

همیشه  سایتو   بالی   سرم   بی

                              همیشه    سیلتو    مرحم     دلم     بی

 

همیشه  دس  مو  تو   دست   بی

                              مو  تو  خشی   شما  هم   خستو    بی

 

ولی گوهی  نه  خم  ابرو اوردین

                              نه    گوهی   ناخوشیتو   رو   اوردین

 

نه گوهی منت  زحمت  سرم  بی

                              نه  گوهی  غصه ی  چی  تو  دلم   بی

 

خدا  آگهن  چکی   دوستو  میارم

                             سی  غصه ی  دیریتو  هر  شو   بیارم

لم تهنی ری هیچ کاری نیمیشیت  د

                                     گلی هن و دم خاری نمیشیت

گناشم  نی  و   تهنی  آیتش   نی

                                     اسیرن  و  دم  یاری  نمیشیت

میتم   سیتو   بگم   از  شهر   دشتی

                          که یک یک مردمونش خوب و مشتی

 

دیاری   با   صفا    خیلی    صمیمی

                         اشو   هن   قلب   رحمن   و  رحیمی

 

همه  یک  دل،  دلاشو  با   خدا  هن

                         همه  فکرا  ز  بد   کاری   جدا   هن

 

غم   همشهریاشو  مال   خوشو   هن

                        همه  حس   کوکا   دایی   توشو   هن

 

فخیر   و  بزه   و   بی   سر  زبونن

                         ولی    هر   چی    بگیتو   مهربونن

 

هسن  مهمون  نواز  و  دس و دل باز

                         با   فایز  میکشن   از  عشقشو    ناز

 

بچی   دشتی   ادب   تو  خونشو  هن

                          همه  شعر  و  هنر  تو  جونشو  هن

 

مو  هم   دشتی   بیم   سیم   افتخارن

                         سیشو   جونم   میم    سیم   افتخارن

 

خدا   همشهریی   مو    شاد   گردان

                        ولاتم   هر   چه   به!   آباد   گردان

 

خدایا    هر   بلایی     دیرشو    کو

                       یکایک   تو   سلامت   پیرشو     کو

بیو  تا  دس  یک  د  دس  بیگیریم

                                   نصیب   زندگیمو    پس    بیگیریم

بیو  رسوا  کنیم  و  خهکش هاییم

                                   یه ماچ از هم تو حال مس بیگیریم

 

کنری از پر طاووس و/

یه مشتی مچ و بوس و/

سی محض دل دوس/

شی چی از گل یاس و/

بخلی حس و حواس و/

شخی احساس/

و دلی که پت پتن سیت/

و دی هر چی که تو ات میت/

همه تکدیم تو بیت/

سلاااااااااااام همه تی

.................................................


ولاتم دشتی هن جی دیم و بوامن

غم شروه همیشه تو صدامن


کلات و بنگه و کهله شیرینه

کیا وهرم بشم اینجا مو جامن


محد خان فایز و مفتون دشتی

جیه یهنا همه ری جف چشامن


مثه خالو حسین بردخونی

سی دشتی جون دیه مو ازخدامن


یه چی میتم بگم یغضم نوهرت

مو مردم خهک پاک دشتی جامن





.................................................


استاد غلامرضا ابراهیمی

(سلت)خوشیت نین تو باخ دشتی

خشارش از کجا واگم....نگشتی


(پر)دل،(چیلته)جون،(خار)مووحدو

نه زهرت بای و بارو نه پلشتی



.................................................


دوست شاعرم جناب بهزاد محمودی


سلت پر خاگ چیشات اش مو کشتن

دو مصرع بیت برمات اش مو کشتن


تموم روز و شو سیلم تو چیلن

که کی می،حس شعرات اش موکشتن



.................................................


دوست شاعر سرکار خانم تارا حیدری


" چیلته" های " سلت"

خس و خاشاکی است

که " خشار" و خار چشم

" وهنا" ست



.................................................


دوست شاعرم جناب عبدالمحمد حاجی زاده


پلیسوری امت واچس ری شونم

و اش گو ماری اش هن قصد جونم


مو رفتم مارکو جلدیم سکت کرد

پلیسورم شی بومم اش "سلت" کرد


...............................................


" م-ش- سوزلشک"

دل من- سینه ی صد چاک دشتی

منم من- شروه ی غمناک دشتی


"سه جلدی" دل ما اصل اصل است

دوبیتی : صادره از خاک دشتی


...............................................

هدیه استادم جناب سید محمد رضا هاشمی زاده


جنوبی زاده ای دشتی سرشکی

پر از عطر لطیف مرمرشکی


تو بارون زمستونی پر از شوق

گل سرخی بهار "سوزلشکی"


..............................................


برادر مهربان و نازنینم حسین نیرو


پس چهشی تو دنیی مو پنارن

تو وختی برمسی حالم امارن


مو جونم مینسم امشو تو دوره

ئی تیر آخرن ، عین کمارن

................................................

دوست شاعرم کاظم عارف

بوجیک سی"سوزلشک"هی فال میزت

ری غنچه پرپروک هی بال میزت


تو کیچه ی دل پر از نوروز امرو

که سی ما بنگ حول حال میزت

..................................................

دوست نازنینم حسین بازپیچ

بهارن ، سیل تجه ی بیدمشکا

دمه ی هم ری کلینگا " سوزلشکا"


شدمبو تو کمر کش تاره تو باخ

ولاتش واسین بو مرمرشکا

...............................................

نازنین دوست برمصادی ام غلامرضا خدادادی


دهاتی زاده ام از برمصادم
دوبیتی های فایز در نهادم

وجودم پر زابیات قشنگش
دوبیتی خوان او هر بامدادم

کنری از پر طاووس و/

یه مشتی مچ و بوس و/

سی محض دل دوس/

شی چی از گل یاس و/

بخلی حس و حواس و/

شخی احساس/

و دلی که پت پتن سیت/

و دی هر چی که تو ات میت/

همه تکدیم تو بیت/

سلاااااااااااام همه تی

.................................................


ولاتم دشتی هن جی دیم و بوامن

غم شروه همیشه تو صدامن


کلات و بنگه و کهله شیرینه

کیا وهرم بشم اینجا مو جامن


محد خان فایز و مفتون دشتی

جیه یهنا همه ری جف چشامن


مثه خالو حسین بردخونی

سی دشتی جون دیه مو ازخدامن


یه چی میتم بگم یغضم نوهرت

مو مردم خهک پاک دشتی جامن





.................................................

(سلت)خوشیت نین تو باخ دشتی

خشارش از کجا واگم....نگشتی


(پر)دل،(چیلته)جون،(خار)مووحدو

نه زهرت بای و بارو نه پلشتی



.................................................


سلت پر خاگ چیشات اش مو کشتن

دو مصرع بیت برمات اش مو کشتن


تموم روز و شو سیلم تو چیلن

که کی می،حس شعرات اش موکشتن



.................................................

" چیلته" های " سلت"

خس و خاشاکی است

که " خشار" و خار چشم

" وهنا" ست

.................................................

پلیسوری امت واچس ری شونم

و اش گو ماری اش هن قصد جونم


مو رفتم مارکو جلدیم سکت کرد

پلیسورم شی بومم اش "سلت" کرد


...............................................

دل من- سینه ی صد چاک دشتی

منم من- شروه ی غمناک دشتی


"سه جلدی" دل ما اصل اصل است

دوبیتی : صادره از خاک دشتی


...............................................


جنوبی زاده ای دشتی سرشکی

پر از عطر لطیف مرمرشکی


تو بارون زمستونی پر از شوق

گل سرخی بهار "سوزلشکی"


..............................................


پس چهشی تو دنیی مو پنارن

تو وختی برمسی حالم امارن


مو جونم مینسم امشو تو دوره

ئی تیر آخرن ، عین کمارن

................................................


بوجیک سی"سوزلشک"هی فال میزت

ری غنچه پرپروک هی بال میزت


تو کیچه ی دل پر از نوروز امرو

که سی ما بنگ حول حال میزت

..................................................


بهارن ، سیل تجه ی بیدمشکا

دمه ی هم ری کلینگا " سوزلشکا"


شدمبو تو کمر کش تاره تو باخ

ولاتش واسین بو مرمرشکا

...............................................

دهاتی زاده ام از برمصادم
دوبیتی های فایز در نهادم

وجودم پر زابیات قشنگش
دوبیتی خوان او هر بامدادم

بخون خالو بخون دردم گرونن	تو صحرای دلم باد خزونن
چه خوش بید بال خیس باد بر رو	حصیر مدح و خو توی رهرو
چه خوش بید وقت واگشتن ز جیلم	تنور و بوی نون وسوز گرزم
پسین تنگی که شو می‌بست پرده	غبار گله غم می‌برد از ده
شوا تو شانشین مهمون میومه	درنگه شروه نودون میومه
درازی شو و طرفی دل انگیز	صدای دیر وقت مرغ شو خیز
میون کوچه شو سنگین گذرداشت	ولات از ابر جاجیمی به سر داشت
صدای زنگل لالا میومه	صدای میل خلخالا میومه
حنابندان ماشو یاد داری	سیاه مستی جاشو یاد داری
بخون خالو بخون شو بی و شومی	جوونی و بهار ناتمومی

ام گُ دوهَتی واسو دِی تا بلکی خم خوارم بشت

am go doohati vasoo dey ta balki kham kharom beshet

وختی که دی نیسی تو حُوش او همدم ویارم بشت

vakhti ke dey nisi to khosh oo ham dam o yarom beshet

سوگل که دوهت خالوتن شازو که دوهت عاموتن

sowgol ke doohat khalooten shazoo ke doohat amooten

ام گُ یکیشووایمسنی بلکی کمک کارم بشت

am go yekishoo vamiseni balki komak karom beshet

ات گُ نه شازو ام میا نه دی گپ سوگل بزه`

at go ne shzoo em mia na dey gepe sowgol bezeh

دُهت کشنگی وایمسنُم دیّم طرفدارم بشت

dohte  keshangi vaminsenom deam tarafdarom beshet

ات گُ که دهت شهرین خیلی کشنگن جون دیت

at go dohate shahriyen kheyli keshangen joon deyt

از دسِّ ای پلکنده مو روزم شو تارم بشت

az dasse ii pelkonde moo roozam show ta ram beshet

دشتی ینِی با شهریا دیر از هِمِن وصلت کنن

dashti yeni ba shahria dir az hemen vaslat konan

دُهتی تو واسو لا اکل گوشش بیه کارم بشت

dohti to vasoo la akal gooshesh bie karom beshet

ای چن که دی ات واسین هی زُر می خُ می گو سلام

ii chen ke dey at vasin hey zar mi khe migoo salam

کی مُم گُ دی دهت گنا واسو که آّزارم بشت

key mom go dey dohate gona vasoo ke azarom beshet

بشکن زنت کین می شکنت شعری خنکی می خونت

beshkan zenet kin mishekenet sheri khonoki mikhonet

پی مو ری پوس هندونن ای خصه هم بارم بشت

pey mo ri poose hendoonan ei khese ham barom beshet

می گم که حالیم نامبه مو « ای وا خدا مرگم بده »

migom ke halim nambeh mo ey v akhoda margom bede

گهپی خنکو شام مزه که بیرزِک لارم بشت

gahpi khonekoo sham meze ke birzek larom beshet

می گم زنک او وایمخوری می گو که مرسی تنکیو

migom zenak oo vamikhori migoo ke mersi tankio 

ام گت خوتی خرس گیو والش که بیزارم بشت

am got khoti kherse gio valesh ke bizarom beshet

می گم خُو خوییم دِیِن جی که بگو خیرن ننه

migom kho khowim deyen jey ke begoo kheyren nene

می گو خیالش واسِیِی ای گپّ و گفتارم بشت

meygoo khiyalesh vaseyi ii gap o goftarom beshet

فیکه می یَن دی شاش پُسا وختی کشو دی توسرا

fike miyan di shash posa vakhti keshoo di too sera

دامن که تا ری زو نیشن رسوی سی بازارم بشت

daman ke ta roo zoonishen resoy si bazaram beshet

نشسن یه منکاشی دسش هر رو شی بُرمش وامیسو

neshesen ye menkashi desesh har ro shoy bormesh vamisoo

اُم فهمی که سر وامیسو بایس تُووَش بارم بشت

om fahmi ke sar vamisoo bays tovash barom beshet

فیسُم می که  که بیگ مو از شهر شیراز اندسِن

fisom mi ke beyg mo az shahre shiraz andesen

کی مو خیالم می که دی شاطی نرو یارم بشت

key mo khiyalom mi ke di shati nerow yarom beshet