دعای بارون در دشتی و دشتیان هنگامی که باران دیر شود مردم تصمیم میگیرند که گل درست کنند.و یک نفراز اهالی روستا گلی می شود وی را با برگ درختان گوناگون و خرما می پوشانّد و کلاه کاغذی بر سر او میگزارند و چوبی به دست او میدهند.سپس مردم از زن و مرد و بزرگ کوچک پشت سر گلی راه افتادهو به در خانه رفته می خانند:
گلی گلینا شاخ زرینا گلی امده دم خونتون سی ختر کل نونتون
و میخوانند:
قبله دعا میشویم سی خاتر او خدا می شویم
و باز میخوانند:
مشتی جوی داشتیم پس تلی کاشتییم نصفی سوی تو نصفی سوی دو -الله تو بارون بزن سی مال عیال وارون و الی اخر و یکی از ریش سفیدان جلو امده ذامن میشود و می گوید تا فلان روز اگر باران آمد هیچ و گرنه بار دیگر آسک را به دوش او میدهیم هرچه سنگ بیابان است به تن او خرد میکنیم. تا روز مقرر اگر باران بیاید که هیچ و گرنه دوباره سراغ آسک به دوش قبلی میروند.لنگه آسک را به دوش او نهاده و باز به قبله دعا میروند.ابتدا مقداری سنگ به او پرتاب میکنند و سوره ای از قران میخانند و نماز طلب دعا به جا میاورند.
نکته قابل توجه در این مراسم صفا و پاکی بی مانند آنها بوده است که دیگر این کار در دشتی مرسوم نمی باشد
.: Weblog Themes By Pichak :.
