نی انبان (هبان) از الات موسیقی قدیمی مردمان دو طرف دریای خلیج فارس است.که نوای دل انگیز و زیبای ان انسان را به شور وجدی بلا تصور می رساند .نی انبان را می شود در تمام این شهرها یافت از بصره عراق گرفته تا بندر عباس ایران از کویت تا مسقط عمان. بیشتر در مجالس عروسی و شادی استفاده می شده و شور هیجان رقصی را در بین مردمان ایجاد می کرده است.ولی بلاشک بهترین نی انبان زنان این سرزمینها بوشهریها هستند که صدای نوای نی انبان انان در کل منطقه زبان زد خاص عام است.از استاد شنبه زاده گرفته تا استاد شریفیان و گروه لیمر و خماس ها و ....
از اقای علی رنجبر
" دل است دیگر, کاریش نمی توان کرد. نی انبان. دلم تنگ شده بود برای نی جفتی وقتی که زوزه می کشد زوزه ای که فکر می کنی پایان ندارد. ناله می کند لامصب. می کشد تو را داخل خودش و از توی نی پیچت می دهد. پیچت می دهد تا همه درونت را آشوب کند و کشش. یک میلی در تو زنده می شود در این پیچش. بعد به یک باره پرتت می کند بیرون. مثل فنری که فشرده اش کرده ای حالا دست از رویش برداری رها می شوی رها در خود رهایی که می کِشد تو را, از دهان آن نی جفتی پرتاب کرده ولی انگار طنابی هم به تو بسته که نتوانی فراموشش کنی.
نی انبان صدایی که برای من همیشه آشناترین صداست. نفس را با تمام وجود به انبان می دهد به این گوساله تا ناله کند برای همیشه و تکرار کند آخرین ناله اش را که کسی نشنید و شاید برای همین است که در انتهای مستی و شادی نوازنده اش آواز دردناکی بیرون می دهد, اصلن می نالد نمی نوازد این نی انبان. برای من همیشه غمی بوده در این صدا. غمی که از شادی نوازنده می آید و شنونده را هم شاد می کند ولی این وسط یک چیزیش می شود. اصلن همین غم پنهانش است که حس نوستالوژیک تو را به بیدار می کند.
.: Weblog Themes By Pichak :.
