« پرده سینما همان اوج و فرودهای تخیل خودمان را باز می‌تاباند؛ تخیلی که از واقعیتی تغذیه می‌کند که قرار است جایگزین آن گردد.یعنی داستان فیلم از تجربه‌‌ای زاده می‌شود که تخیل ما از آن فراتر می‌رود. ولی آنچه که روی پرده تخیلی است باید همان فشردگی مکانی و فضایی امر واقعی را داشته باشد.» آندره بازن 2. روابط ریتمیک بین نمای الف و نمای ب 3. روابط فضائی بین نمای الف و نمای ب 4. روابط زمانی بین نمای الف و نمای ب اما به نظرِ “ سوزان هیوارد ” تدوین را به چهار نوع اصلی می‌توان تقسیم کرد: 2. برش متقاطع یا تدوین موازی 3. فوکوس عمیق 4. مونتاژ به طور کلی سبک تدوینِ تداومی " continuity style editing " اکثریت فیلم‌ها را در بر می‌گیرد، به ویژه فیلم‌های هالیودی را. در این سبک با پنهان کردن ساز و کار آپارتوس سینمایی، در به وجود آوردن احساس بی‌خللی در مخاطبان و توهم واقعیت آنچه به تصویر درمی‌آید ؛ کارکرد به سزایی دارد.در تدوین تداومی: در ابتدا به تشریح سبک تداومی و امکانات آن می‌پردازیم. تدوین ، آخرین مرحله تولید فیلم است که در آن فیلم ، شکل نهایی خود را پیدا می کند. این مرحله شامل : گزینش نماها و اندازه آنها ، ردیف کردن نماها، صحنه ها و سکانس ها پشت سر هم ، مخلوط کردن تمام صداها و تعیین میزان بلندی آنها و در نهایت در هم آمیختن و همگاه کردن صدای نهایی با تصویر ، است. این کارها به وسیله ، استفاده از فیلمنامه دکوپاژ شده ، قوانین و اصول فیلم سازی و ذوق هنری و خلاقیت تدوین گر ، انجام می شود. با تدوین می توان روایتی را به صورت مداوم و سیال بیان کرد. تدوین زمان و مکان را فشرده می کند ، عناصر متفاوت و پراکنده را مورد تاکید قرار می دهد و کنار هم می گذارد و آنها را چنان مرتب می کند که الگوهای معنایی خاصی ایجاد کنند. تدوین گر ( Editor ) کسی که مسئول سرهم کردن فیلم به صورت نهایی آن، با توجه به آنچه در بالا گفته شد، است. تدوین گر که گاه به او برشکار هم گفته می شود، معمولا در شکست یا موفقیت فیلم، نقشی اساسی به عهده دارد. تدوین گر است که با گزینش، شکل دهی و مرتب کردن نماها و با مرتب کردن و در هم امیختن صداها و همگاه کردن آن با تصویر، در تکوین، ضرباهنگ، شکل و صورت فیلم و در تاکید و تاثیر نماهای مختلف، اثر بارزی بر جا می گذارد. در تدوین فیلم می توان تصویر روی هر کادر را دید و آن را برید و متصل کرد. نگاتیو های اصلی در لابراتوار ظاهر می شود و به صورت راش درمی آید که به آن نسخه کار می گویند. تدوینگر نسخه راش را می برد و قسمت های برگزیده را با نوار به هم متصل می کند. سپس نسخه نگاتیو را بر اساس نسخه تدوین شده می برند و با چسب شیمیایی مخصوص به هم می چسباند. تدوین نوارهای ویدیویی با کپی کردن تصاویر از یک نوار به نوار دیگرانجام می شود این کار Dubbing نام دارد و حداقل به دو دستگاه ضبط ویدیو احتیاج دارد.
تأکید بازن بر روابط فضایی و مکانی و حفظِ تدوام این دو عامل در رابطه با “ واقع‌نمایی ” نماهاست؛ این در حالی است که توانایی بازنمایی واقیعت و تداوم “ مکانی، فضایی ” را از امکانات“ میزانْ‌سن ” می‌داند. درهمین رابطه “ نؤئل بورچ ” تدوین سینمایی را “ هنر فضاسازی ” می‌داند و با اشاره به کارهای “ ایزنشتاین ” این مسئله را که فضاسازی تدوینی چه اندازه بر ساختارهای دیگر فیلم تأثیر می‌گذارد را تحلیل می‌کند.
به عقیده بوردول تدوین چهار قلمرو اصلی را برای « انتخاب، کنترل در اختیار فیلم‌ساز قرار می‌دهد:
1. روابط گرافیکی بین نمای الف و نمای ب
اما هر یک از این حوزه‌ها، در فیلم‌های گوناگون متفاوت عمل می‌کند. به طور مثال اهمیت روابط گرافیکی و ریتمیک در فیلم‌های انتزاعی و فرمال بیشتر از دیگر فیلم‌ها نمود پیدا می‌کند.اما ارتباط فضائی و زمانی در اکثریت فیلم‌ها اعمال می‌شود به جز فیلم‌های تجریدی و فرمال.
1. تدوین منطبق باتوالی زمانی
«فیلم، توجه را به طریقه گفته شدن داستان جلب نمی‌کند. تدوین خود را به رخ نمی‌کشد، و در نتیحه روایتی بی‌خلل و به لحاظ مکانی و زمانی یکپارچه ارئه می‌کند. تداوم مکانی از طریق تبعیت از قانون 180 درجه و تداوم زمانی از طریق تبعیت از توالی زمانی روایت حفظ می‌شوند.»سوزان هیوارد
در این گونه سینما تنها موردی که بی‌خللی و تداوم را به هم می‌زند “ فلاش بکflash-back ” است.اما این روش تقریباًَ از فیلم‌های اولیه تاریخ سینما، تکنیک غالبی در تدوین فیلم‌ها بوده است.
«ادوین اس، پورتر با توسعه دادن روش ساده‌ی تداومِ رویداد نشان داد که چگونه می‌توان داستان رو به تکاملی را به زبان رسانه‌ی فیلم نشان داد.»رایتس،میلار.فن تدوین فیلم
اما به مرور که با شناخت امکانات وسیع سینما و ورود هنرمندانی از حوزه‌های دیگر هنری مانند: نقاشی و ادبیات، به سینما و تجربه‌گرایی این دسته موجب گشت که کاربرد امکانات سینما از داستان‌گویی و یا ثبت تصاویر صرف فراتر رود که در این میان تجربه‌های آوانگاردهای فرانسوی و فرمالیست‌های روسی در به و جود آوردن بدیل‌های "alternatives"برای تدوین تداومی نمود بیشتری دارد.
لازم به ذکر است که به این مرحله ، مونتاژ و ادیت هم گفته می شود.
اهمیت تدوین
ندوین در ضمن ، به نوعی واکنش تماشاگران را ، شکل می دهد. برای مثال ارائه یک رشته نماهای کوتاه که به سرعت به یکدیگر برش می خورند، می تواند حس هیجان ، حادثه و انتظار را در تماشاگر ایجاد کند ، در حالی که نماهای طولانی آرامش بخش هستند، بر عنصر دراماتیک صحنه تاکید دارند و تماشاگر را با شخصیت ها فیلم بیشتر درگیر می کنند.
شیوه تلفیق صدا و تصویر هم ، تاثیر بسیار مهمی بر تماشاگر دارد. برای مثال قابل شنیدن بودن یا نبودن گفت و گوها ، ارائه موسیقی در لحظه ای خاص از فیلم ، بالا و پایین شدن حجم صدا ها ، به گوش رسیدن صدای محیط و همه و همه معنای خاصی می آفرینند و احساسات تماشاگر را به سمتی هدایت می کنند.
استقلال و سهم خاص تدوین گر در تدوین، بسته به میزان کنترلی که فیلم ساز بر محصول نهایی اعمال می کند، متفاوت است. امروزه فیلم سازان سعی می کنند، روابط نزدیکی با تدوین گران داشته باشند. برخی از فیلم سازان از قبل، طرح تدوین فیلمشان را می ریزند و در مرحله فیلم برداری، تا حد زیادی کار تدوین را خودشان انجام می دهند، به این معنی که برای مثال در هر نما، نوع نما را کاملا مشخص می کنند و نماهای مختلف با زوایا و فاصله های مختلف دوربین از سوژه نمی گیرند، که لازم باشد از بین آنها نمایی را انتخاب کرد و ... به این ترتیب فیلم سازان تعداد انتخاب ها را کاهش می دهند، تا شکل نهایی فیلم همان باشد که خودشان در ذهن دارند.
معمولا تدوین از همان مرحله فیلم برداری آغاز می شود ، به این ترتیب که ، تدوین گر ، فیلم هایی را که هر روز گرفته می شود ( راش ها ) ، در اختیار می گیرد و با مشورت کارگردان ، آن تکه فیلم ها را سر هم می کند. وقتی فیلم برداری به پایان رسید ، تدوین گر فیلمی در دست دارد که به صورت خامدستانه و خالی از ظرافت ، تنها روند رویدادهای فیلم را تعقیب می کند. تدوین گر کار تدوین را با این فیلم آغاز می کند. او با نظر کارگردان ، بهترین برداشت ها را انتخاب می کند و الگوی صدای فیلم را با تصویر همگاه می کند. این نسخه از فیلم که اولین نسخه تدوین شده فیلم ، برای رسیدن به شکل نهایی آن است ، اصطلاحا راف کات ( Rough Cut ) ، نامیده می شود. البته این نسخه را نسخه تدوین شده فیلم ساز هم می نامند ، چون کم و بیش حاوی دیدگاه فیلم ساز از فیلم است و هنوز چندان مورد مداخله کس دیگری قرار نگرفته است.
تدوین گر بعد از مشورت با فیلم ساز ، نسخه تدوین اولیه را اصلاح و ویرایش می کند ، جلوه های اپتیک برای انتقال نماها را به آن اضافه می کند ( برای مثال محو تدریجی ، هم گذاری و ... ) ، جلوه های ویژه را نیز به فیلم می افزاید و در نهایت نسخه نهایی را که در آن نماها ، طول آنها و ترتیب قرار گیریشان به دقت مشخص شده و صدا نیز به خوبی با تصویر همگاه شده است را ، ارائه می دهد.
لازم به ذکر است که تدوین گر بر کار مسئول مخلوط کردن صداها ، نظارت می کند. صدای فیلم شامل گفت و گوها ، موسیقی طبیعی ، جلوه های صوتی و موسیقی متن است.
پس از آماده شدن نسخه نهایی فیلم ، آن را به لابراتوار می فرستند تا در بخش ظهور و چاپ فیلم ، نسخه اکران فیلم چاپ و آماده شود. لازم به ذکر است که در این مرحله امکان ایجاد تغییر ، توسط کارگردان یا تدوین گر وجود دارد. به ویژه بعد از نمایش خصوصی فیلم و با توجه به واکنش تماشاگران می توان ، تغییراتی در آن ایجاد کرد.
امروزه با پیشرفت هایی که در عرصه تکنولوژی ویدئو و کامپیوتر رخ داده ، کار تدوین گر ، انعطاف ، سرعت ، دقت و سهولت بیشتری یافته است.
تدوین فیلم
با قرار دادن این نسخه نگاتیو درکنار فیلم خام و نور دادن به آن, یک نسخه کامل آماده نمایش تهیه می شود. دردستگاه تدوین با استفاده از سوراخهای دو نوار, این دو به یکدیگر قفل می شوند بطوریکه تدوینگر می تواند یکباره هر دو را برش دهد و به هم متصل کند. بطوریکه تصویر و صدا کاملا بر هم منطبق (سنکرون) باشند. 
تدوین ویدیویی
دستگاه اول (مرجع) صحنه های لازم از نوار اول را به نمایش می گذارد ودستگاه دوم (مقصد) بخش های انتخابی را, به طوری که محل اتصال آنها غیر قابل رویت باشد, بر روی نوار نهایی ضبط می کند. گاه به چندین دستگاه ضبط به عنوان منابع مختلف تصویری برای تدوین ویدیویی نیاز است, بنابراین از میز تدوین و ترکیب تصویر استفاده می شود.
عمل تدوین به وسیله رایانه مخصوصی با استفاده از کدهای زمانی ضبط شده بر روی نوار ویدیویی کنترل می شود و به گونه ای برنامه ریزی شده که به محض رسیدن نواردستگاه مرجع به کد زمانی مورد نظر, دستگاه ضبط مقصد را از حالت پخش (play) به حالت ضبط (record)تغییر می دهد. نوارهای ویدیویی رانمی توان با بریدن و چسباندن قطعات به یکدیگر تدوین کرد. یک دلیل این است که تصاویر روی نوار ویدیو را مثل فیلم نمی توان دید و برش داد. ازطرف دیگر بریدن نوار ویدیو باعث خرابی تصاویر ایجادشده وهدهای ضبط می شود. 
تدوین در خانه
.: Weblog Themes By Pichak :.
