مند خورموج(خلتک)

1-

 مو هم مث خوت  هلاکم باووراکو

گناسم   ،سینه  چاکم ،  باووراکو

نفهسی آخریمن  وواسو   وواگرد

مو  بعی تو  هیچ  پاکم   باووراکو

من هم مثل خودت هلاک هستم، باور کن
دیوانه ام ، سینه چاکم ، باور کن
نفس های آخر من هست برگرد
من بعد از تو هیچی نیستم باور کن

مو  خا  رسوی  زنهکا   رفتسم که

سووهته مث   کرهکا   رفتسم که

سیچه شکل نفهمی خوت مئی تو

مو  تیتر  تو شی خهکا  رفتسم که

من که رسوا بین زنها شده ام که
سوخته مثل(کرک ها ) شده ام که
کرک زغال کوچکی است که در سر قلیان می اندازند به طوری که تنها راه نفوذ دود از آن وجود داشته باشد و روی آن  تنباکو میریزند و روی تنباکو زغال روشن و گداخته که تنباکو را بسوزاند و دود آن از کنار کرک و دیواره سر قلیان رد شده وارد میانه قلیان شود و از آنجا به قلیان و  در نهایت به دهان و ریه های کلو کش نفوذ نماید و روحش را شاد کند.( آموزش کلو کشیه بی ها!!!)

چرا خودت رو به نفهمی میزنی
من که زودتر از تو زیر خاکها رفته ام

مو مشنم شی گووش خم   هیچ مگو دی

خم  ام دی  شی چش خم  هیچ مگو دی

همی  چی  بعد  مو    خووشاودن  سیت

می پسخم     تو تش  خم   هیچ مگو دی

من می شنوم با گوش خودم ، تو دیگر چیزی نگو
خودم دیدم با چشمهای خودم، تو دیگر چیزی نگو
همه چیز بعد از من برایت لذت بخش و خوب شده است
و من میسوزم در آتش خودم  تو دیگر چیزی نگو

تو سیچه شی کنهرا نندی شی مو؟

تو چم تا سر خیهرا نندی  شی مو ؟

ی بارو  گتی  هوم روزی می وواری

چطو  تا شی کپهرا  نندی شی مو؟

تو چرا زیر کنار ها نیامدی با من  کنار نام محلی درخت سدر است که میوه های ریزی دارد ک به میوه آن کنار گفته میشود و درخت را هم همان کنار میگویند   که معروفترین آن در بین اهالی محلی (کنر تاکو ) میباشد
در چم تا بر سر خیار های کاشته شده با من نیامدی
باران تندی همان روز می بارید
پس تو چرا تا زیر (کپر ها) آلاچیق! کومه! با من نیامدی

چطو   در بند   ئی  جون مو  نیسی؟

تو  فکر  دین  و   ایمون   مو  نیسی؟

هلاک اش کردسم شعری  کشنگوت

چطو  امشو  دس آسون  مو  نیسی؟

چرا به جان من اهمیت نمیدهی  ( در بند بودن) اصطلاحی در زبان دشتی است به معنای اهمیت دادن
به فکر دین و ایمان من نیستی
هلاک کرده است مرا اشعار قشنگت
چرا امشب دست بردار من نیستس

گریخ   و  ناله ی   زار  خوش اش که

دوواره   خصه ای   بار  خوش اش که

ئی  آخر  عاکبت  دل  صاحاوو  مردن

چشی تو شی دلم کار خوش اش که

گریه و ناله زار خودش راکرد

دو باره خود را غصه دار کرد- غصه بار خود کردن معادل فارسی  بار غصه را بر خود نهادن است

و این آخر عاقبت دل بی صاحب و صاحب مرده است

که:

چشم های تو  کار خودش را با دلم کرد

بیو جونم   بیو    بر   خم    بیو  نه!

تو دیرم ووامبه و   وواسو  وویو  نه!

حلا که  قافیه  مث  دل   مو  تنگن

وویو جون نه وویو جون نه  وویو نه!

تمام این اشعار توسط مهدی شیخیانی سروده شده و امیدوارم که در این زمینه به پیشرفت های بیشتری دست پیدا کنند و مایه فخر و افتخار مردم سرزمین علم و ادب و هنر ( دشتی ) بشوند